รถตำรวจทางหลวงเปิดไฟฉุกเฉิน แซงซ้ายนำรถของเราไป ให้ความรู้สึกเหมือนผมเป็นบุคคลสำคัญ ในขบวนการอะไรซักอย่าง แต่เมื่อถึงทางแยก รถของเราก็เลี้ยวเข้าทางเล็กๆ ส่วนรถตำรวจวิ่งตรงไป ไม่ใยดีขบวนของเราซักนิด

อ่าว เค้าแค่บังเอิญวิ่งทางเดียวกัน ไม่ได้นำขบวนให้เราซะหน่อย…

ถึงความ VIP จะเกิดจากการมโนล้วนๆ แต่วันนี้หมีเป็ดจะพาคุณๆ มาเที่ยวคุกที่มีต้นไม้ใบหญ้าเป็นกำแพง มีท้องฟ้าเป็นหลังคา มีสัตว์เล็กๆ เป็นผู้คุม ไม่น่าเชื่อ แต่มีอยู่จริง เชิญพบกับ “เรือนจำชั่วคราวเขาระกำ” ณ บัดนี้ แต่น แตน แต๊น

ที่นี่เด่นด้านการเป็นศูนย์เรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียง ที่ไม่ได้สอนให้เราอยู่อย่างยากจน เพราะมีตัวอย่างแปลงพืชที่ใช้เนื้อที่แค่ 1 ไร่ แต่ทำเงินได้เดือนละเป็นแสน ไม่รู้ว่าทำได้จริงขนาดไหน แต่วันไหนผมว่างงานนี่คงเป็นที่แรกๆ ที่จะมาขอคำปรึกษา

บนเนื้อที่ราว 600 ไร่ ของเรือนจำ มีเนินเขาที่มองออกไปได้กว้างไกล มีทั้งเล้าเป็ด ห่าน แพะ กระต่าย และคอกหมูที่มีลูกหมูป่าลายแตงไทย น่ารักจนอยากโขมยกลับบ้าน ช่วงเย็นแสงแดดอ่อนๆ สร้างเงาของรั้วไม้ไผ่และต้นไม้ใหญ่ ให้บรรยากาศสุขสงบเหมือนอยู่บ้านสวน

เดินเที่ยวจนเหนื่อย ผมไม่อยากให้พลาดน้ำมัลเบอร์รีปั่นที่สดชื่นหวานกำลังดี ขายอยู่ที่ซุ้มเล็กๆ จากทางเข้า เดินตรงมาเรื่อยๆ แล้วเลี้ยวซ้ายก็จะเจอ (ถ้าเค้าไม่ย้ายซุ้มไปไหนซะก่อน) หรือจะแวะไปอุดหนุนร้านกาแฟริมเนินเขา ที่มีเครื่องดื่ม ขนม และสเต๊ก ฝีมือนักโทษที่อร่อยกว่าร้านในเมืองบางร้านซะอีก